Terapeuta tyflopedagog prowadzi terapię widzenia, która polega na usprawnianiu wzroku, tj. rozwijaniu umiejętności posługiwania się nim, a tym samym – efektywniejszemu wykorzystywaniu widzenia w codziennym funkcjonowaniu dziecka
z uszkodzonym wzrokiem.
Rehabilitacja wzroku, która zawsze powinna być poprzedzona diagnozą funkcjonalną, obejmuje swym zakresem przede wszystkim:
- stymulowanie widzenia,
- pobudzanie do patrzenia,
- rozwijanie podstawowych sprawności wzrokowych związanych z kontrolowaniem ruchów gałek ocznych (fiksacja, lokalizowanie bodźca, zbieżność, śledzenie, wodzenie, przenoszenie spojrzenia, przeszukiwanie),
- rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej i wzrokowo-słuchowej,
- kształtowanie pojęć,
- usprawnianie pamięci wzrokowej,
- osiąganie wyższych sprawności wzrokowych (m.in. dobieranie obiektów i obrazków wg określonych cech, identyfikowanie obiektów na obrazkach, rozróżnianie i identyfikowanie związków zachodzących na obrazkach, figurach i znakach abstrakcyjnych, odnajdywanie szczegółów na obrazkach prostych i złożonych, dopełnianie wzrokowe),
- ocenianie i modyfikowanie najbliższego otoczenia dziecka, w celu dostosowania go do indywidualnych możliwości i potrzeb wzrokowych dziecka słabowidzącego.
Celem pracy terapeutycznej w pracy z dzieckiem z dysfunkcją wzroku, prowadzonej przez tyflopedagoga, jest:
- funkcjonalna ocena widzenia,
- dobór odpowiednich pomocy optycznych i nieoptycznych w zależności od indywidualnych potrzeb,
- stymulowanie do patrzenia,
- stymulowanie widzenia,
- rozwijanie podstawowych zdolności wzrokowych,
- w przypadku dzieci z poważnym deficytem wzroku oraz niewidomych – wypracowanie mechanizmów kompensacyjnych,
- wdrażanie do samodzielności,
- stymulacja polisensoryczna,
- rozwijanie percepcji dotykowej,
- wzmacnianie wiary dziecka we własne siły,
- wspieranie funkcji poznawczych,
- usprawnianie motoryki dużej i małej,
- usprawnianie funkcji językowych,
- kształtowanie orientacji w zakresie ciała i przestrzeni,
- socjalizacja,
- instruktaż i wsparcie rodziców dziecka.
